Η Πύλη της Αιωνιότητας

Η πύλη της αιωνιότητας είναι το πνευματικό ταξίδι του Ξενιστή μέσα από τις αμαρτίες του. Καθώς ο Ξενιστής ταξιδεύει στα πιο σκοτεινά κομμάτια της ψυχής του με καθοδηγητή τον Θεριστή, θα ανακαλύψει βαθιά κρυμμένους εχθρούς και αλήθειες που θα του φανερώσουν την υπόσταση της ανθρώπινης ψυχής του.  Ο Ξενιστής, θα έρθει αντιμέτωπος με τις προσωποποιημένες σύγχρονες αμαρτίες που στιγματίζουν την ψυχή του στην δικιά του μορφή κόλασης.  Κάθε δαίμονας, όλο και πιο πανούργος θα προσπαθήσει να εκτρέψει τον Ξενιστή από το ταξίδι του και να διαφθείρει την ύπαρξή του παρασύροντάς την στην ανυπαρξία. Θα μπορέσει άραγε ο Ξενιστής, να αντιμετωπίσει τους δαίμονες και τα αμαρτήματα που κρύβει βαθιά μέσα του; Θα μπορέσει άραγε να νικήσει την μάχη μέσα του; Θα μπορέσει άραγε να αλλάξει το πεπρωμένο του και από την άβυσσο που κατοικεί μέσα του, να διεκδικήσει πίσω τα χαμένα κομμάτια της ψυχής του; Άραγε το ταξίδι του Ξενιστή πού θα τον οδηγήσει; Τι κρύβεται στο τέλος του ταξιδιού που άρχισε; Θα βρει άραγε την πύλη προς την αιωνιότητα για να μπορέσει να λυτρωθεί και να απελευθερωθεί από την μοίρα του;

Fun facts για το έργο

 Fun facts για το έργο

1.        Οι ατραποί της εξιλέωσης ως έργο έχει γραφεί σε δυο διαφορετικές γλώσσες.

 Τι εννοώ άραγε με αυτό ?

Καθώς ασχολήθηκα πάντα ερασιτεχνικά με την ποίηση καθώς φοιτούσα στην Ολλανδία. Αποφάσισα  για να μπορέσω αρχικά να εκφραστώ καλύτερα στην αγγλική γλώσσα αλλά και για να έχω ένα χόμπι για να περνάει δημιουργικά η ώρα μου, άρχισα να γράφω ποιήματα στα αγγλικά.  Το παρόν έργο (μερικά ποιήματα δηλαδή) η πρώτη τους μορφή ήταν γραμμένη στα αγγλικά. Εφόσον βέβαια μου δόθηκε η ευκαιρία να δημοσιεύσω την πρώτη μου ποιητική συλλογή αποφάσισα να μεταφράσω μερικά από αυτά τα ποιήματα όπου μερικά από αυτά κατέληξαν στις ατραπούς της εξιλέωσης μαζί με κάποια ελληνικά ποιήματα τα οποία είχα γράψει πρόσφατα. 

2.       Το παρόν έργο έχει γραφτεί σε δυο διαφορετικές πόλεις και χώρες του κόσμου

Εντάξει δεν μπορώ να σε ξεγελάσω αγαπητέ αναγνώστη, στις χώρες που αναφέρομαι φυσικά είναι η Ελλάδα και η Ολλανδία και στις πόλεις που αναφέρομαι είναι η Αθήνα και η πόλη Enschede της Ολλανδίας. Αυτό το έργο γράφτηκε εν μέρει κατά την περίοδο των σπουδών μου και της επιστροφής μου πίσω στην αγαπημένη μου πατρίδα την Ελλάδα.

3.       Το έργο αυτό έχει ποιήματα από την περίοδο του 2017 – 2020 

Τι εννοώ, απλά εννοώ ότι αυτό το έργο έχει και πρόσφατα ποιήματα μου (2020) αλλά και παλιά   ποιήματα από την περίοδο του 2017 ως και του 2020.

4.       Πρώτη έκδοση – πρώτη προσπάθεια

Δεν είχα προσπαθήσει να εκδώσω ποτέ τα ποιήματα μου όμως με τα πρώτα μαθήματα ποίησης που έκανα  γεννήθηκε το όνειρο, και πραγματοποιήθηκε το βιβλίο αυτό. Αφού μου έγινε η πρόταση να παρουσιάσω το συλλογικό μου έργο, ποτέ δεν πίστευα ότι εγώ στην ζωή μου θα έγραφα ένα βιβλίο και ιδιαίτερα ποίησης και θα το έβλεπα να εκδοθεί.   

Ποιήματα απο το βιβλίο

                   ««« Εξιλέωση »»»

                 Κάποτε υπήρξα (σελ.72)

          Ποτέ δεν μπορούσα να βάλω σε μια τάξη

               σε μια σειρά τις σκέψεις μου,

     η μόνη ενιαία σκέψη που περνά από το μυαλό μου

                       είναι ο θάνατός μου.

              Βλέπεις, όταν η ψυχή έχει πεθάνει

        διατάζει το μυαλό να δώσει εντολή στο σώμα

        να πάψει κάθε είδος λειτουργιάς έτσι ώστε

       να υπενθυμίσει στην ψυχή ότι τώρα, είναι η ώρα!

            Η ώρα να πεθάνεις, αυτή η υπενθύμιση

   αυτός ο εξαναγκασμός, είναι ο λόγος μου που γράφω.

          Γράφω διότι άμα δεν γράψω

       οι σκέψεις μου θα με δηλητηριάσουν,

           γράφω διότι άμα δεν γράψω

     η ψυχή μου θα περάσει στην απέναντι όχθη,

 χωρίς ποτέ ν’ αφήσω το αποτύπωμά μου σε αυτόν τον κόσμο,

   χωρίς ν’ αφήσω το αποτύπωμα των ποδιών μου

        πάνω στην άμμο της γαλάζιας θάλασσας.

       Βλέπεις… ως άνθρωπος ακόμα και στον θάνατο

     έχω το ιερό καθήκον ν’ αποδείξω στις επόμενες γενεές,

       ότι από εδώ πέρασα κι εγώ κάποια ασήμαντη στιγμή

                             ότι κι εγώ υπήρξα,

                     ότι κι εγώ κάποτε, υπήρξα.

Ποιήματα απο το βιβλίο

                               ««« Αναζητήσεις »»»

                           Καταραμένη ύπαρξη (σελ49)

             

                             Αχ καταραμένη ύπαρξη

                   βίαια στο σκότος με έχεις εκδιώξει,

                    μακριά από το φως των αστεριών

             από την αγάπη του Θεού και των αγγέλων του,

                             μόνος στην άβυσσο

             περπατώ ψάχνοντας να βρω τον δρόμο μου…

                   Κατάρα στην ύπαρξη επικαλούμαι

                κατάρα και σε όλους τους Θεούς της

                  που απαρνήθηκαν το κλάμα μου

                   και το κλάμα των όμοιων μου

          Τα άστρα βλέπω να χάνονται ένα - ένα και κάθε ζωή

               τον θάνατο να φιλά στα κρύα του τα χείλη,

              απαρνιέμαι βίαια την νιότη και την ψυχή μου

         κι αποδέχομαι το κρύο το σκοτάδι με την ησυχία του

             γιατί τον κόσμο δεν μπορώ να τον αλλάξω

         και να ελευθερώσω τον λαό μου από την μοίρα του,

             η φύση της ζωής είναι να είσαι μάρτυρας

                    της υλιστικής διάβρωσής της

        να δεις ό,τι αγαπάς, να χάνεται σαν να μην υπήρξε ποτέ,

        να δεις όλες τις θάλασσες να στερεύουν και να χάνονται

              να δεις την φωτιά να παίρνει στην αγκαλιά της

             όλα τα εν ζωή όντα, να δεις αυτό είναι το νόημα

    της καταραμένης ύπαρξης και να μην αντέξεις την αλήθεια,

         Να είσαι αυτουργός και μάρτυρας στο τέλος της ζωής

                  να καείς στην φωτιά της αμάθειας

         να δεις ότι ο Θεός είναι το σκότος! Απλά να δεις.

Ποιήματα απο το βιβλίο

                                  ««« Περί αγάπης και έρωτα »»»

                                       Μέσα στα όνειρα (σελ 32)

     

                       Μέσα στα όνειρα, έζησα μαζί σου χιλιάδες ζωές,

                            μόνο μαζί σου μέσα στη αγκαλιά σου

                        αλλά μικρή μου νεράιδα, δεν είναι αρκετές…

                            δεν είναι αρκετό να ζω σε ένα όνειρο

                            και το κρεβάτι μου να στοιχειώνεται

                        από την απουσία σου και την μοναξιά μου.

                   Γύρισα τον κόσμο, για ν’ αποφύγω την ιδέα σου

               να ξεχάσω το άρωμα και την γεύση από τα χείλη σου

                    μα απέτυχα, καμία ύπαρξη σε αυτόν τον κόσμο

                           δεν μπορεί να απαλύνει τον πόνο μου

                      κανένας Θεός δεν μπορεί να με απαλλάξει,

                 να με απαλλάξει από τον πόνο της απουσίας σου

                                    Ο έρωτάς μου…

                    ανήκει στο παρελθόν μαζί με τις σκέψεις μου

               με τα όνειρα και τις ελπίδες ενός ξεχασμένου παιδιού

                    και η πραγματικότητα, συνέχεια μου υπενθυμίζει

                  ότι ποτέ μου δεν σε κράτησα στην αγκαλιά μου,

                      ποτέ δεν άκουσα τον χτύπο της καρδίας σου

                              ή να γεύτηκα τα χείλη σου.

                     Όλα ήταν μέσα σε ένα όνειρο, κι εγώ

                       μέσα στο όνειρο θέλω να ζήσω,

           γιατί ξέρω ότι δεν μπορώ να σου προσφέρω κάτι λιγότερο

                            από τ’ αστέρια και το φως.

Ανακοινώσεις

Κάτι νέο και δημιουργικό ετοιμάζεται μείνεται συντονισμένοι............................................................. 

Ποιήματα απο το βιβλίο

                                                       ««« τα έντεχνα - Βιλανέλα »»»

                                                               Μεταξύ κόσμων (σελ14)

                                                                   

                              Χάθηκα για μια στιγμή μέσα στον κόσμο των αστεριών

                                ψάχνοντας να ξεφύγω απ’ τ’ άσματα του αποχωρισμού

                                  παρασύρθηκα στο τέλος απ'την μυρωδιά των αγρών.

                              Προσπάθησα να ξεφύγω απ’ την ώρα τ’ άγιου ερχομού

                                    περπατώντας ανάμεσα στον κόσμο των Θεών

                              χάθηκα για μια στιγμή μέσα στον κόσμο των αστεριών.

                                    Κι έκλαψα στην αγκαλιά και πάλι του καημού

                                   γιατί δεν άντεχα την ακμή του γήινου μαρασμού

                             αλλά παρασύρθηκα στο τέλος από την μυρωδιά των αγρών.

                              Και βρήκα ξανά την νιότη μου μες στα περβόλια του θυμού

                                      μα ψάχνοντας την χρυσή θηλιά του πειρασμού

                                χάθηκα για μια στιγμή μέσα στον κόσμο των αστεριών

                             αλλά παρασύρθηκα στο τέλος από την μυρωδιά των αγρών.